Σάββατο 15 Μαρτίου 2008

-Έχετε προσέξει πως οι γυναίκες δεν δυσκολεύονται να παίξουν τους παραδοσιακούς ρόλους μας (δύναμη, αποφασιστικότητα, συνέπεια), ενώ εμείς δείχνουμε ανίκανοι να αναλάβουμε έστω και ένα μικρό μέρος από τους θεωρούμενους ως δικούς τους (συμπάθεια, τρυφερότητα, φροντίδα);


-Ευτυχώς τουλάχιστον που δεν μπορούν να βγάλουν γένια. (Να μείνει και κάτι αποκλειστικά δικό μας.)

-Όταν μια γυναίκα αποκτά περίοδο όλο το σώμα της επαναστατεί και της φωνάζει πως ενηλικιώνεται πλέον και πρέπει να ωριμάσει. Εμείς όμως δεν έχουμε κανέναν για να μας πει κάτι τέτοιο. Παραμένουμε λοιπόν πάντοτε θυμωμένα, ονειροπόλα και παραπονιάρικα παιδάκια. (Κάτι ξέρουν οι φυλές των αγρίων που παραμορφώνουν τα σώματα των νέων για να καταλάβουν επιτέλους ότι η εφηβεία πέρασε πια και από δω και μπρος θα πρέπει να συμπεριφέρονται σαν πραγματικοί άνδρες.)

-Πίσω από κάθε νευρωτικό, ηλίθιο, μαμμόθρεφτο, αναποφάσιστο, ευνουχισμένο και κακομοίρη άντρα υπάρχει πάντοτε μια γυναίκα. Είναι η σύζυγος την οποία επέλεξε με την ελπίδα πως έτσι θα αντικαταστήσει τη μανούλα του.

-Γιατί υπάρχουν τόσοι μισογύνηδες άνδρες, αλλά καμία μίσανδρη γυναίκα; (Ούτε καν λέξη δεν διαθέτει η γλώσσα μας για να περιγράψει αυτό το αδύνατο και παράλογο πράγμα.)

-Πίσω από κάθε μισογύνη κρύβεται ένας αδύναμος, τρομαγμένος και ανικανοποίητος άνδρας.

-Μεγάλη επιστημονική ανακάλυψη: Οι γυναίκες έχουν ελαττώματα

-Μεγάλη ανδρική αυταπάτη: Οι άνδρες δεν έχουν. (Κι αν έχουν, γι' αυτά φταίνε πάντα οι γυναίκες.)

-Δεν ξέρουμε να χάνουμε και δεν παραδεχόμαστε ποτέ τα λάθη μας. Τρέμουμε πως ακόμη και η παραμικρή υπόνοια αδυναμίας θα ξεγυμνώσει τον ψευτοπαλικαρά που κρύβουμε μέσα μας.

-Φοβόμαστε να ζητήσουμε συγγνώμη, φοβόμαστε να δείξουμε τις ευαισθησίες μας, φοβόμαστε να δεχθούμε συμβουλές. Μήπως κατά βάθος φοβόμαστε ακόμη και να ζήσουμε;

-Έχετε σκεφθεί ποτέ πως μπορεί (έστω και τυχαία, από λάθος ή σύμπτωση) να έχουν καμιά φορά δίκιο και οι γυναίκες;

-Εμείς πάμε φαντάροι και ξεμπερδεύουμε σε 18 μήνες. Εκείνες γεννούν παιδιά και σταματούν να τα φροντίζουν μόνο όταν πεθάνουν. (Ευχαριστώ για την τυρόπιτα μαμά.)

-Οι Αρχαίοι Έλληνες έλεγαν πως αν χωρίσεις την ερωτική ικανοποίηση σε δέκα μέρη η γυναίκα θα πάρει τα εννέα και ο άνδρας το ένα. Γιατί λοιπόν είμαστε διατεθειμένοι να ρίξουμε στο κρεβάτι σχεδόν όποια βρεθεί διαθέσιμη (όλες οι γυναίκες ίδιες όταν σβήσουμε το φως), ενώ εκείνες προτιμούν να είναι εκλεκτικές; Μήπως γιατί είναι αρκετά ώριμες ώστε να προτιμούν την ποιότητα από την ποσότητα;

-Γιατί υπάρχουν πολλές πόρνες και ελάχιστοι ζιγκολό; Γιατί για τους περισσότερους άνδρες μια τρύπα είναι αρκετή. Η πλειοψηφία των γυναικών όμως μάλλον ψάχνει για κάτι παραπάνω από μια φούσκα γεμάτη αίμα.

-Γιατί θεωρούμε υποτιμητικό να ανοίξουμε την πόρτα σε μια γυναίκα ή να τη βοηθήσουμε να φορέσει το παλτό της, αλλά δεν βλέπουμε τίποτε παράξενο στο να μας πλένει, να μας σιδερώνει και να μας μαγειρεύει ακόμη και όταν κερδίζει περισσότερα χρήματα από μας;

-Έχετε σκεφθεί ποτέ πως περνάμε τόσο καιρό μιλώντας για τις γυναίκες των ονείρων μας που δεν μας μένει χρόνος για να ασχοληθούμε με εκείνες που μας περιτριγυρίζουν;

-Τους παραδώσαμε την ανατροφή των παιδιών μας και παραπονιόμαστε πως μαθαίνουν τις κόρες τους να μας καταπιέζουν και τους γιους τους να μένουν πάντα θύματα. Γιατί λοιπόν δεν κάνουμε κάτι για να αλλάξει αυτό;

-Αν δεν μας αρέσει ο κόσμος που ζούμε ας θυμηθούμε πως οι περισσότεροι υπουργοί, βουλευτές και δικαστές ήταν πάντοτε άνδρες.

-Γιατί αναζητούμε συνεχώς αφορμές για να μειώσουμε όσους από μας πιστεύουν ότι υπάρχουν και άλλα αξιόλογα πράγματα σε αυτό τον κόσμο πέρα από το χρήμα και την εξουσία; Μήπως τους ζηλεύουμε γιατί δεν φοβούνται να ζήσουν κρυμμένοι πίσω από μεγάλα γραφεία και γρήγορα αυτοκίνητα;

-Η απελευθέρωση των γυναικών προχωράει. Η δική μας ενηλικίωση όμως δεν έχει καν ξεκινήσει.

-Η πολυτιμότερη συμβουλή για έναν άνδρα: "Grow up and get a life"

Δευτέρα 3 Μαρτίου 2008

Φιντέλ Κάστρο: Το τέλος μιας εποχής

Την αποχώρησή του από την προεδρία της Κούβας, μετά από 49 χρόνια, ανακοίνωσε επισήμως ο Φιντέλ Κάστρο, σύμφωνα με την ηλεκτρονική σελίδα της εφημερίδας Granma, επίσημου οργάνου του κουβανικού καθεστώτος.
"Στους αγαπητούς μου συμπατριώτες, που πρόσφατα μου έκαναν τη μεγάλη τιμή να με εκλέξουν μέλος του κοινοβουλίου...σας ανακοινώνω ότι δεν θα θελήσω, ούτε θα αποδεχτώ...το αξίωμα του προέδρου και του ανώτατου διοικητή", όταν η Εθνοσυνέλευση συγκλιθεί στις 24 Φεβρουαρίου, γράφει ο 81χρονος Κάστρο.



"Θα ήταν αντίθετο στη συνείδησή μου να αναλάμβανα ευθύνες που θα απαιτούσαν μετακινήσεις και ολοκληρωτική δέσμευση, κάτι το οποίο δεν είμαι, από βιολογικής πλευράς, σε θέση να προσφέρω. Προτεραιότητά μου ήταν να προετοιμάσω, ψυχολογικά και πολιτικά, τον λαό για την απουσία μου, μετά από τόσα χρόνια αγώνων. Δεν σας αποχαιρετώ. Θέλω απλώς να μάχομαι ως στρατιώτης της ιδεολογίας", αναφέρει ο Κάστρο στην επιστολή του επισημαίνοντας ότι, παρά την αποχώρησή του από την εξουσία, θα συνεχίσει να γράφει.



Η Εθνοσυνέλευση αναμένεται να διορίσει πρόεδρο τον Ραούλ Κάστρο, νεότερο αδελφό και διάδοχο του Φιντέλ. Στις 21 Ιουλίου του 2006, ο αποκαλούμενος "Λίντερ Μάξιμο" παρέδωσε "προσωρινά" την εξουσία στον αδελφό του προκειμένου, όπως είχε γίνει γνωστό, να αναρρώσει από μια επέμβαση για "αδιευκρίνιστο" πρόβλημα υγείας.

Την εφαρμογή μεταρρυθμίσεων προσδοκούν οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις
Το Παρίσι ελπίζει ότι η απόφαση του Φιντέλ Κάστρο να αποχωρήσει από την προεδρία της Κούβας ανοίγει "έναν νέο δρόμο" , ο οποίος θα οδηγήσει "σε περισσότερη δημοκρατία", δήλωσε ο Ζαν-Πιερ Ζουγέ, υφυπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων της γαλλικής κυβέρνησης.



"Ο καστρισμός υπήρξε σύμβολο του ολοκληρωτισμού. Δεν μπορούμε παρά να ευχηθούμε ότι μετά την αποχώρηση αυτή θα ανοίξει ένας νέος δρόμος και ότι θα υπάρξει περισσότερη δημοκρατία στη χώρα", είπε.

Η εξουσία του Φιντέλ Κάστρο θα παραμείνει σημαδεμένη από το γεγονός ότι "δεν πραγματοποιήθηκαν αρκετές μεταρρυθμίσεις, ότι δεν ελήφθησαν υπ΄όψιν οι μεταβολές που σημειώθηκαν στο τέλος της δεκαετίας του ΄70 και στις αρχές της δεκαετίας του ΄80 , ότι δεν έγιναν αντιληπτές οι εξελίξεις μετά την πτώση του τείχους του Βερολίνου και τη διάλυση της Σοβιετικής Ενωσης", δήλωσε ο Ζαν-Πιερ Ζουγέ.

Ωστόσο παραδέχθηκε ότι στην αρχή ο Φιντέλ Κάστρο "εξασφάλισε κάποιου βαθμού ανεξαρτησία για την Κούβα, σε σχέση με την υπερβολικά τονισμένη παρουσία των Ηνωμένων Πολιτειών στην Κεντρική Αμερική.

Η αποχώρηση του Φιντέλ Κάστρο από την προεδρία της Κούβας θα πρέπει να ενισχύσει τη δυνατότητα του αδελφού του Ραούλ Κάστρο να εφαρμόσει ένα πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων, δήλωσε η υφυπουργός αρμόδια για τη Λατινική Αμερική της ισπανικής κυβέρνησης Τρινιδάδ Χιμένεθ.

Ο μακροβιότερος ηγέτης του πλανήτη
Ο Φιντέλ Κάστρο είναι μια από τις ηγετικές φυσιογνωμίες του 20ου αιώνα στη Λατινική Αμερική. Αποτέλεσε αντικείμενο θαυμασμού, αλλά και έντονης κριτικής στη διάρκεια της μισού αιώνα περίπου προεδρίας του, κατά την οποία κυβέρνησε με σιδηρά πυγμή την Κούβα. Οι Κουβανοί τον αποκαλούν απλώς "Φιντέλ". Το 70% εξ αυτών έχει γεννηθεί μετά το 1959 και δεν έχει γνωρίσει άλλον ηγέτη.

Επέζησε της υπό την CIA υποστηριζόμενης επέμβασης στον Κόλπο των Χοίρων και από 638-όπως ο ίδιος υποστηρίζει- απόπειρες κατά της ζωής του, του πολυετούς εμπορικού εμπάργκο από τις Η.Π.Α και της κατάρρευσης της Σοβιετικής Ενωσης που επί τρεις δεκαετίες προμήθευε την Κούβα με σχεδόν τα πάντα- από όπλα και πετρέλαιο έως βούτυρο.